جنرال “زائر عظیمی” نزدیک به چهار دهه است در دنیای سیاسی افغانستان، که بی‌شک بخشی از آن توام با مبارزات نظامی بوده است، حضور فعال دارد، از مبارزه‌های چریکی در کوه‌های هرات و “ زنده جان” تا حضور در عرصه سیاسی، هفت ثور و روز‌های مبارزه با روس‌ها، رهبری نظامی و تحلیل‌های سیاسی و تاریخی معاصر افغانستان بخش‌هایی از کارنامه اوست، او جزو اولین فرماندهان نظامی افغان بود که بعد از پیروزی بر طالبان سلاح بر زمین گذاشت و حتا علیرغم برخی مسائل پیش روی، خانه نشینی گزید که ماحصل آن دوران شد، کتابی در زمینه آسیب‌شناسی انقلاب افغانستان و بازبینی دلایل حمله شوروی سابق به این کشور، او پس از چندی بنابر در خواست دولت مرکزی، شهر زادگاه خود “هرات” را ترک گفت و به پایتخت رفت تا در کسوت سخنگو و جانشین وزارت دفاع کشور افغانستان با دولت مرکزی هم‌کاری کند.
سه روز از انتشار خبر حکم ۱۲ سال حبس نوید خانجانی فعال حقوق بشر بهایی می‌گذرد. بازتاب گسترده خبر در همان ساعات اولیه در سایت‌های حقوق بشر و خبری فارسی نشان دهنده اهمیت این خبر بود. ۱۲سال حبس تعزیری برای یک فعال حقوق بشر ۲۴ ساله یکی از سنگین ترین احکام برای فعالین حقوق بشر در سال‌های اخیر بود که از دیدگاه گروه‌های حقوق بشر ایرانی «ناعادلانه» و از دیدگاه سایت‌های معتبر خبر، خبری «بی سابقه» یا «کم سابقه» ارزیابی شد. این ارزیابی‌ها برای انعکاس گسترده خبر کافی بود
جمعی از روزنامه‌نگاران ایرانی که در سال‌های اخیر به خاطر بسته شدن روزنامه‌ها و یا فشارهای سیاسی مجبور به ترک خانه و کاشانه‌شان شده‌اند، امشب نامه‌ای را در اختیار رییس دولت دهم در نیویورک می‌گذارند. در این نامه آمده است: « ما روزنامه‌نگارانی هستیم که تنها به دلیل پرسش‌گری از داشتن روزنامه در ایران محروم مانده‌ایم، هوشیار باشید که پاسخ منفی شما به این نامه و یا بی‌تفاوت گذشتن شما از کنار پرسش‌های روزنامه‌نگاران ایرانی شاید بار دیگر افکار عمومی‌دنیا را متوجه این سازد که چرا رییس دولت ایران از پاسخ‌گویی به روزنامه‌نگاران کشور خودش گریزان است.»
نوزدهم اکتبر کنسرت کامران و هومن در شهر کوالالامپور برگزار شد. اما در پی مصاحبه‌ای که چند هفته پیش این دو خواننده با شبکه سی‌بی‌اس کانادا داشته‌اند و خودشان را کانادایی معرفی کردند، نویسنده وبلاگ «شیمو» مطلبی با این عنوان منتشر کرده است: «اگر وطن پرستید،اگر ایرانی هستید، اگر یک سر سوزن غیرت دارید به کنسرت کامران و هومن در مالزی نروید.»
ماجرای رفتن یا نرفتن به کنسرت کامران و هومن که چند روز اخیر بحث روز جوانان و دانش‌جویان ایرانی مقیم مالزی شده است، موضوعی برای برنامه‌ی اخیر همکار مالزی‌نشین ما، اردوان روزبه شد.
افزایش مهاجرت ایرانیان به مالزی، نگرانی‌هایی را در نزد مقامات مسوول ایران ایجاد کرده است، تا آن جا که محمد علی نظام زاده نماینده رهبر ایران در امور دانش‌جویان ایرانی آسیا و اقیانوسیه در این مورد هشدار داده و آن را “پدیده مالزی گرایی ایرانیان” خوانده است.
دنیای وبلاگ و سرعت اینترنت این رسانه را به وسیله‌ای برای کسب سریع اخبار و اطلاعات بدل کرده است. از این رو در جامعه چند ده هزار نفری ایرانیان مالزی حتی انتشار نشریه‌ای متفاوت مانند مونوریل قبل از آنکه به صورت فیزیکی به دست مخاطبان برسد در اینترنت بازتاب می یابد. بعد از ظهر یکشنبه 6 روز پس از خروج چاپ اول مونوریل از چاپخانه با دوستان توزیع نشریه تماسی داشتیم. خوشحال بودند از استقبال مردم اما توزیع را چندان مطلوب نمی دانستند علت را در پراکندگی ایرانیان می دیدند و نبود مراکز تجمعی مانند باشگاه یا خانه فرهنگ هرچند می گفتند کسبه ایرانی و دانش‌جویان هم‌کاری خیلی زیادی برای توزیع مونوریل داشته اند. از طرفی ظاهرن مونوریل هنوز به ملاکا و پینانگ نرسیده اما توزیع آن در جوهور از روز دو شنبه آغاز می شود.
کمیته گزارشگران حقوق بشر: اردوان روزبه روزنامه‌نگاری است که فعالیت‌اش به دو دهه حضور در حوزه‌های آسیب‌شناسی اجتماعی و حقوق بشر بر می‌گردد.
انتشار گزارش‌هایی در مورد اعدام افغان‌ها در ایران، اعتراض‌هاي گسترده ای در داخل افغانستان در پی داشت. تعدادی از اعضای مجلس نمایندگان که اولین بار از اعدام افغان‌ها در ایران را صحبت کردند، تعداد اعدام شدگان را در حدود چهل و پنج تن گزارش کردند. اما، مقام‌های وزارت امور خارجه افغانستان این رقم را رد کرده و گفتند که آنان خبر اعدام نه شهروند افغان در ایران را تایید می‌کنند.
حقوق زن ، فقط مشکل رفتن زنان و دختران به ورزش‌گاه ها نیست ، عدم رعایت حقوق او، گاه به قتل هایی می انجامد که عنوان ناموسی ،اعتقادی و شاید مالیخولیایی را به دنبال خود می‌کشد و اين يك از هزاران مشكل آدمي است .
