http://radiokoocheh.com/article/133748
اردوان روزبه / رادیو کوچه
سربازی به دوره‌ای گفته می‌شود که معمول در سنین بعد هجده سال، غیر‌نظامیان به آموزش‌های نظامی می‌روند تا مدتی را در قالب نیروهای نظامی کشورشان خدمت کرده و بعد بر سر زندگی عادی خود بر گردند. این دوره در برخی کشورها اجباری و در برخی دیگر غیر‌اجباری است. به همین دلیل است که در ایران پیش‌تر به این دوره «اجباری» می‌گفتند.
اما نکته‌ای که باید مورد توجه قرار بگیرد حقوق کسانی است که به سربازی می‌روند. در واقع این افراد به دلیل این که شغل‌شان ارتشی و یا به عبارتی نظام نیست، علارغم سابقه طولانی که این بخش از نظامی‌گری در کشور دارد به دلیل موقت بودن دوره حضور، افراد از حقوق روشنی برخوردار نیستند.
اگرچه ممکن است بسیاری اشاره کنند که سربازان از حقوق قانونی روشنی بهره‌مند هستند اما در عمل بسیاری از موارد دیده می‌شود به دلیل عدم وجود مرجع جدی رسیده‌گی کننده به معضل‌های آنان این گروه مورد بی‌عدالتی قرار می‌گیرند.
بررسی شکایت‌های سربازان در دست‌گاه قضایی نیروهای مسلح به طور معمول با دست‌انداز‌های قانونی و فرا قانونی روبه‌رو است و از طرفی هم بی‌آن‌که اشاره شود یک نیروی کادری در برابر نیروی «اجباری» درنزد قانون اگرچه برابرند، ولی به قولی نیروی کادر «برابر‌تر» محسوب می‌شود.
یکی از گواه‌های این کلام موردی است که هنوز تا لحظه تهیه این نوشته وضعیت روشنی یافته است. مرگ مشکوک یک سرباز که تاکنون دست‌گاه قضایی یا نظامی حاضر به پاسخ‌گویی به آن نشده است.
موضوع از این قرار است که سرباز وظیفه نیروی انتظامی، میثم روستایی که در پادگان قرچک ورامین به خدمت سربازی مشغول بوده در بیست و نهم شهریورماه به مرخصی می‌رود. دو روز پس از آن در روز ۳۱ام شهریور توسط فرمانده خود احضار می‌شود. در حالی که به مادر خود می‌گوید که به برای ناهار به خانه باز خواهد گشت. اما آن روز این سرباز به خانه باز نمی‌گردد و فردای آن یعنی روز جمعه یکم مهرماه ساعت شش صبح یکی از دوستان هم خدمتی وی با منزل او تماس گرفته و اعلام می‌کند این سرباز به انفرادی منتقل شده است.
بعد از ظهر همان روز نیز چند نفر از پادگان به منزل وی مراجعه کرده و شناس‌نامه و دفترچه بیمه وی را از خانواده‌اش طلب می‌کنند. اینان نیز هیچ توضیحی به خانواده وی درباره علت این کار نمی‌دهند.
اما صبح روز بعد یعنی روز شنبه دوم مهرماه از پادگان محل خدمت میثم روستایی خبر می‌دهند که وی فوت کرده است. جنازه او را نیز در روز یک‌شنبه تحویل خانواده‌اش می‌دهند و تاکید می‌شود که باید زودتر جنازه دفن شود.
با این شرایط برابر اظهار نزدیکان این سرباز، جنازه حین تحویل به طور تقریبی متلاشی شده بوده و در پاسخ به سوال خانواده‌اش اشاره می‌شود که اعضای بدن او بخشیده شده است. در صورتی که خانواده وی اعتقاد دارند او هیچ‌گاه اعضا بدنش را اهدا نکرده بوده و در اساس باید روشن می‌شده است که کی و چگونه او فوت کرده تا به مرحله اهدا یا عدم اهدای اعضا بدن او برسد.
نزدیکان میثم می‌گویند این کار می‌تواند فقط به دلیل لاپوشی رخ‌دادی باشد که بر سر او آمده است. از سویی دیگر با تاکید خانواده‌اش فقط اظهار شده که آقای روستایی در زندان انفرادی ده عدد قرص خورده است. خانواده میثم می‌گویند او در حین خروج از خانه و رفتن به پادگان قرصی به هم‌راه نداشته و بنابر اظهار خانواده‌اش او قرص خاصی را مصرف نمی‌کرده است.
یکی از سربازان هم‌دوره‌ای وی اشاره کرده که پیش‌تر آقای روستایی با فرمانده خود بر سر استفاده از تلفن هم‌راه درگیر بوده است. اما این که ممکن است مرگ او چقدر به این موضوع مرتبط باشد روشن نیست.
علارغم وعده پزشکی قانونی هنوز وضعیت و علت مرگ میثم روستایی که در مرخصی یک‌باره احضار و سپس فوت کرده، روشن نشده است.
علی نظری یکی از آشنایان این سرباز وظیفه ضمن تایید این رخداد به رادیو کوچه اظهار کرد که خانواده روستایی هنوز نتوانسته علت مرگ فرزنداشان را بیابد. در حالی که هیچ هم‌کاری روشنی برای حل این موضوع با آنان تاکنون نشده است.
